In de GS kamer van Groningen wordt al sinds 1603 door de leden van Gedeputeerde Staten vergaderd. Dit voel en zie je overal om je heen en versterken het gevoel dat je met gewichtige zaken bezig bent. Onderdeel van deze geschiedenis zijn de wapens in de ramen van de kamer van alle commissarissen die tot nu toe deze colleges hebben voorgezeten. Vandaag was het de laatste vergadering van Max v.d. Berg en dus werd ook zijn wapen vandaag toegevoegd aan de kamer. Hij heeft er voor gekozen om een student van Minerva opdracht te geven een raampje te ontwerpen. Op de foto het resultaat. Een beeld zoals ik Max heb leren kennen en ben gaan waarderen. Duidelijk, maar warm. Dank Max voor je inbreng en de wijze lessen.

Vandaag het rapport na aanleiding van de pilot Agrologistiek in de Marne in ontvangst mogen nemen. Dit project is ontstaan doordat wegbeheerders (provincie en gemeente) samen met gebruikers gekeken hebben hoe je nu op een goede manier het verplaatsen van de agrarische voertuigen het beste kunt vormgeven.

Waar vroeger tractoren nog van een overzichtelijke maat waren, zijn het nu voertuigen die een omvang en een belasting vormen dat de bestaande wegen er eigenlijk niet meer geschikt voor zijn. Zeker binnen de bebouwde kom levert dat gevaarlijke situaties op. Tegelijkertijd is ook de Provinciale weg niet altijd de oplossing. Doordat in de Marne gemeente en provincie samen met de brache organisaties (LTO en CUMELA) samen gekeken hebben naar oplossingen is er een pakket aan maatregelen ontstaan waarmee we het voor iedereen aangenamer kunnen maken. Een goed voorbeeld van hoe je door samenwerken verder kunt komen.

Afgelopen zaterdag was het de dag voor de Groninger Taal, of in het goed Gronings; Dag voor de Grunneger Toal. Een dag die ik als gedeputeerde Cultuur een warm hart toedraag. Cultuur moet gaan over je thuis voelen, herkenning, verbondenheid. En zelfs voor mij als “Hollander” voelt het Gronings inmiddels vertrouwd. Met een lichte kadans, geen woord te veel en aan helderheid geen gebrek. Zeggen waar het op staat. Het past wel bij mij. Het maak waarom ik mij zo thuis voel in deze schitterende provincie.

Niet alleen waren er workshops, voorstellingen en een literair café, maar ook was er de uitreiking van het eerste exemplaar van de Groningse versie van de sprookjes van Grimm. Ik mocht het eerste exemplaar in ontvangst nemen. Het mooie van het vak van gedeputeerde. En mijn favoriete Groningse woord? Spaigelploatje!  Zeker met de komst van “the cloud” de perfecte omschrijving van wat het is.

Vandaag hadden wij de bestuurscommissie Mobiliteit van het IPO (interprovinciaal overleg) op de Automotive Campus in Helmond. Een bijzondere locatie omdat we onder andere spraken vandaag over de kansen die ‘smart mobility’ biedt voor de toekomst. Van zelfsturende auto’s tot sensoren die meten waar de gaten in de weg zitten zodat we veel beter weten waar welke wegsteken reparatie behoeven. Maar ook verder door gesproken over hoe slimmer gebruik maken van ICT en andere technologie kan helpen om mobiliteit op een andere, slimmere manier kunnen vormgeven.

Stel je toch voor dat we straks met zelfsturende auto’s gewon thuis opgehaald kunnen worden en dan OV knooppunten of op onze bestemming afgeleverd kunnen worden. Dit biedt kansen voor mensen die nu niet minder mobiel zijn omdat ze bijvoorbeeld geen rijbewijs hebben en in de meer afgelegen gebieden woont. Maar het geeft ook de kans om na een avondje stappen in Amsterdam terwijl je begint met het uitslapen van je roes terug naar Groningen te worden gereden.

We weten nog niet wat deze ontwikkeling ons gaat brengen,maar dat mobiliteit aan de vooravond staat van een verandering daar is iedereen het eigenlijk wel over eens. Als klap op de vuurpijl mochten wij aan het einde van de dag ook zelf in een zelfsturende auto (een Prius in dit geval) stappen. Gebouwd door de studenten verbonden aan de Automotive Campus. Hoewel nog niet op de openbare weg, kreeg je wel een indruk van wat de mogelijkheden zijn. Tot die tijd geniet ik nog maar even van de gezelligheid van onze chauffeurs. Maar de toekomst is dichterbij dan we denken.