Een week vol met bijzondere momenten. Om te beginnen mocht ik deze week de eerste beleidsnota van dit college presenteren; de nieuwe kadernota Cultuur voor de periode 2017-2020. Als de Staten goedkeuring geven aan deze nota, zullen alle kunst- en cultuurinstellingen uitgenodigd worden om op basis van deze kadernota hun beleidsplannen in te leveren waarna de kunstraad een oordeel kan geven over deze plannen en GS ergens vlak voor de zomer van 2016 haar uitvoeringsprogramma Cultuur kan vaststellen. Een lange weg te gaan dus, maar het is een eerste belangrijke stap op weg naar het nieuwe cultuurbeleid.
In de nota geeft het college aan wat voor hun de waarde van cultuur is. Waarom zij vinden dat er een cultuurbeleid zou moeten zijn. Kort samengevat komt het er op neer dat cultuur twee belangrijke taken heeft. Het moet mensen een gevoel van thuis geven. Een culturele identiteit. Waar ze zich herkennen. In het landschap, de objecten, de omgeving, de verhalen. Wat ons maakt en bindt als Groningers.
Tegelijkertijd hoort Cultuur ook juist niet vertrouwd te doen voelen. Het moet je wakker schudden, aan het denken zetten, verrassen. Het is de spiegel van de maatschappij. Waar je uitgedaagd wordt en gescherpt. Beide aspecten, het vertrouwde en het opschudde, zijn van groot belang om te zorgen dat we een levende en bruisende provincie zijn.
Maar het ging niet alleen om cultuur deze week. Waar we met het cultuurbeleid nieuwe lijnen uitzetten als college, moesten we deze week ook een besluit nemen over wat te doen met die dossiers die je door je voorganger zijn overgedragen. Een beladen en ingewikkeld dossier was de mogelijke vestiging van een agrarische onderneming in Vlagtwedde. Deze ondernemer, boer Buijs, heeft in 2007 een verzoek gedaan bij de gemeente om een agrarisch bedrijf te vestigen van 6 ha. groot. Mede op verzoek van de provincie om zorg te dragen voor een goede inpassing is het plan inmiddels 10 ha. groot. Dit college is in haar college programma helder dat zij geen plek zien in Groningen voor dergelijke grote stallen. Tegelijkertijd zijn in het verleden toezeggingen gedaan aan deze ondernemer, waar ook dit college bestuurlijk aan gebonden is. Een lastige en ingewikkelde discussie, maar waarvan het college uiteindelijk besloten heeft dat de eventuele schadeclaim en de mate waarin burgers ook moeten kunnen vertrouwen op een betrouwbare overheid zwaarder woog in de beslissing. We zullen dan ook de Staten een voorstel doen waarmee we de vestiging van dit bedrijf niet langer zullen tegenhouden.
Tenslotte eindigde mijn week met minder spectaculair in politieke zin, maar misschien des te spectaculairder. Ik mocht als gedeputeerde sport een heus WK weg schieten. In Winschoten vond voor de 40ste keer de run van Winschoten plaats. Een 100km wedstrijd voor de echte ultralopers. Uit 37 landen waren delegaties afgereisd om het WK te lopen. Een bijzondere ervaring tijdens een bijzonder evenement. Inmiddels al wel de uitdaging langs gekregen of ik volgend jaar niet met een team de 10x10km wil lopen. We zullen zien. Eerst over een paar weken de 4 mijl maar eens doen.