Gisteren liet Marty Smits, een van de vier kandidaten voor het voorzitterschap van D66, weten zich terug te trekken als kandidaat. In de eerste plaats: veel respect en bewondering voor de moed die een dergelijke beslissing vraagt! Marty heeft zich als een geduchte tegenkandidaat laten zien en zijn besluit zelf niet langer kandidaat te zijn zal met overwegingen, hoofdbrekens en pijn in het hart zijn genomen.

Marty’s besluit voelt ook voelt als een extra opdracht.

Marty en ik delen het perspectief voor de partij: groei van onze politiek en onze invloed met het verder versterken van de vereniging. We delen voor een zeer groot deel de agenda om dat te bereiken: investeren in talent, het leggen van verbindingen tussen afdelingen en fracties, verdere professionalisering vanuit de diversiteit van de partij en het versterken van het interne debat. Misschien ook niet vreemd aangezien we in het verleden bij de campagne voor de Europese verkiezingen samen hebbben ervaren dat met vertrouwen en het leggen van verbindingen we als partij tot veel in staat zijn.

Ik had de komende 3 weken graag ook mét Marty als opponent in de voorzittersverkiezingen aandacht gevraagd voor die agenda. En de ambitie om de partij sterker te maken is bij mij niets veranderd; en naar ik aanneem geldt dat ook voor Marty. Ik voel me geroepen en gemotiveerd deze agenda en onze plannen te blijven volgen en hoop — met jullie stem en steun! — de komende 3 jaren dat te blijven doen.

De campagne gaat verder. Het werk is niet klaar. Vanaf maandag stemmen jullie voor een nieuwe voorzitter. Ik hoop op uw steun te mogen rekenen.