Eén keer per jaar gaan alle wethouders RO en de gedeputeerde RO met elkaar op excursie naar een plek in het land om van andere te leren. Een inspiratiereis die elke keer weer opnieuw verrast. Vorig jaar was het Rotterdam, dit jaar trokken we naar het zuiden richting Eindhoven.

Na een stop bij de Herenboeren van Boxtel waar een groep betrokken bewoners een coöperatie opgericht hebben om hun eigen voedsel te produceren en zo het kleinschalige gemengde bedrijf weer terug gebracht hebben in de agrarische sector, naar Eindhoven. Daar zijn wij ontvangen door gemeente en provincie in de Groene Corridor. De verbindingsweg tussen Eindhoven en Oirschot waar met een aantal radicale keuzes een gebied ontstaan is waar recreatie, innovatie en vernieuwing centraal staan. Onderdeel van het bezoek was ook een rondleiding door Strijp R en Strijp S. Twee gebieden die onderdeel waren van het toenmalige Phillips terrein en veel elementen van het industrieel erfgoed bevatten. De opgave wat te doen met dit gebied was groot. Maar door dicht bij de geschiedenis van het gebied zelf te blijven, de doelstellingen voor de toekomst stevig neer te zetten en in de tussentijd open te staan om je te laten verrassen door ondernemers en initiatieven heeft de gemeente Eindhoven een uniek stukje stad weten te creëeren.

De parallellen dienen zich makkelijk aan. De Herenboeren kunnen een inspiratie zijn voor de plannen met Woldwijk bij Ten Boer en de wijze van het integreren van industrieel erfgoed bij de ontwikkeling van een nieuwe stadswijk een voorbeeld voor de plannen voor het suikerunieterrein in de Stad. Maar wat mij vooral sinds het bezoek boeit is hoe we de methodiek (het verhaal uit het verleden – de doelstellingen voor de toekomst – een open en nieuwsgierige houding in de tussentijd) kunnen gebruiken om de enorme opgave waarvoor we staan waar het gaat om het erfgoed in de provincie in te zetten. Natuurlijk, wij kennen in de provincie niet dergelijk industrieel erfgoed in een stedelijke omgeving. Maar door de opgave te bundelen en niet alleen naar het object te kijken, maar nadrukkelijk ook naar de samenhang van ons erfgoed kunnen we volgens mij meer doen. De komende weken zullen we hier nog even op blijven broeden.

Het reces is bijna ten einde en een nieuw politiek seizoen staat op het punt om te beginnen. Vanaf volgende week zal het weer volop losbarsten. De vergaderingen, overleggen en gesprekken. Samen op zoek naar de oplossingen voor de opgaven en problemen waar we als provincie voorstaan. En de enorme stapel stukken.

Dus voordat dit allemaal begint goed om er nog even tussen uit te gaan. Een rondje provincie. Van Stad naar Dollard tou.

En dan blijkt al het mooie wat je tijdens een vakantie zoekt, gewoon in je achtertuin te liggen.

Als je mij een jaar geleden had verteld dat gedeputeerde verkeer en vervoer worden ook betekent dat je verantwoordelijk bent voor het opstellen van het bushokjebeleid dan had ik je waarschijnlijk uitgelachen. Beleid voor bushokjes, je verzint het niet. Maar toch is het waar. En het is belangrijk.

In onze provincie bevinden zich een groot aantal bushokjes waarbij de omstandigheden waar je op een bus wacht of waar je uit kunt stappen beroerd geregeld zijn. Er is geen beleid over wanneer we bushokjes vervangen en wanneer niet en waar een bushokje eigenlijk aan moet voldoen. Welke voorzieningen maken eigenlijk een bushokje een bushokje. En dat terwijl juist het gebruik van het OV vaak valt of staat met de mate waarin het ook comfortabel is, je makkelijk kunt overstappen op andere voertuigen en herkenbaar is waar je precies moet zijn. Kortom alle redenen om een bushokjebeleid te ontwikkelen.

Maar omdat nu niet helemaal alleen te bedenken hebben wij als Provincie technasium leerlingen van het Praedinius Gymnasium gevraagd om ons te helpen. De afgelopen maanden hebben de leerlingen onderzoek gedaan naar de behoefte (door een enquete), hebben ze gekeken naar de omstandigheden waarbinnen een bushokje staat (veldonderzoek) en gekeken naar de wettelijke vereisten (deskresearch). Daarna zijn ze aan het ontwerpen geslagen. En met succes. Gisteren mocht ik de 8 ontwerpen in ontvangst nemen en de winnaar bekend maken. Wat opviel is dat alle ontwerpen aandacht vragen voor de aanwezigheid van WiFi. De mate waarin je ook de fiets kwijt kunt is ook vaak belangrijk. En alle ontwerpen hadden mogelijkheden bedacht waarmee de energie die nodig is voor de bushalte op de locatie zelf opgewekt kan worden. Van zonnepanelen op de daken tot kenitische energie in de weg. Alle vormen van duurzame energie kwamen voorbij.

En de winnaar? Een ontwerp voor een bushokje bij Meerstad. Mooi, simpel en met een echt herkenbaar ontwerp. Wij gaan nu kijken of we dit ontwerp ook daadwerkelijk kunnen gebruiken voor het maken van de bushalte in Meerstad.

Mijn uitzicht de hele dag in de Staten tijdens de Algemene Beschouwingen. Elk jaar altijd een spannende dag. Het kan over bijna alles gaan, je bent dus ook bijna op alles voorbereid. De fracties in de Staten bereiden hun jaarbijdrage voor waarmee we ons ook weer voor het komende jaar op weg sturen. Zowel richting de begroting, maar ook inhoudelijk.

Vandaag niet verrassend veel aandacht voor de mijnbouwschade in onze provincie. Van de wijze wat de rol van de NAM is, het opzetten van een goed schadefonds, de wijze waarop de aardbevingen schade toebrengen aan archeologisch erfgoed en de effecten van de aardbevingen op de gezondheid van inwoners.

Maar ook aandacht voor duurzame energie, fietsbeleid, waterstofbussen en Tiny Houses. En natuurlijk voor het meerjaren financieel beleid. Immers naast de algemene beschouwingen bespreken we ook de voorjaarsnota. Voor wat betreft het laatste kiest het college in ieder geval voor een behouden beleid. Na vorig jaar veel geld vrij te hebben gemaakt voor nieuw beleid bij het coalitie akkoord is het nu tijd om dat nieuwe beleid uit te zetten en in te vullen. Daarnaast is het goed om ook volgende jaren geld beschikbaar te hebben voor onverwachte gebeurtenissen en nieuw beleid.

Tenslotte is vandaag ook altijd de dag waarop het Jongerenplatform van de provincie aan de Statenleden de Klare Taal Prijs uitreiken voor die politicus die de meest duidelijke, toegankelijke en overzichtelijke taal spreekt. En de winnaar dit jaar; Tim Zwertbroek!